تاریخچه مراکز تلفن سانترال و سوییچینگ ( قسمت اول )
انسان ها از دیرباز جهت انجام امور و مبادلات روزمره خود به طرق مختلف با یکدیگر ارتباط برقرار می کرده اند. دنیای امروز دنیای پردازش اطلاعات و جهان تبادل داده های مختلف است. برای ایجاد بستری که در امر ارتباطات و مخابره انواع اطلاعات مفید واقع شود از سالیانی مدید تاکنون ابزارها و تجهیزات متنوعی طراحی و ساخته شده است.
رفته رفته با گسترش دانش بشری و استفاده از امکانات مدرن و ساخت عناصر الکترونیکی بسیار ریز با کمک تکنولوژی نیمه هادی و سهولت دسترسی به سیستم های پردازش و کامپیوترهای پیشرفته امروزی، صنعت مخابرات جایگاه ویژه ای در میان صنایع مختلف به خود اختصاص داده است، به طوریکه امروزه بدون استفاده از سیستم های ارتباطی دیگر زندگی آسان نخواهد بود. در این میان سیستم های سوئیچینگ به عنوان قلب تپنده ارتباطات به سرعت دستخوش تغییر و تحول هستند و دیگر از سوئیچ های الکترونیکی آنالوگ نیز خبری نیست و دستگاه های سوئیچ دیجیتال و حتی سوئیچ های نوری جهت برپایی بسترهای ارتباطی کنونی مورد استفاده واقع می شوند.
مبانی تلفن
تلفن از نظر لغتی مركب از دو كلمه یونانی، تله به معنی دور و فون به معنی صوت است تلفن با ساختار ابتدایی به وسیله آقای وینستون ساخته شده و از ۱۲۵۶ استفاده از آن به عمل آمده است. ایرانیان در ۵۵۸ سال قبل از میلاد مسیح گروهی از مردانی كه دارای صدای قوی بودند در بالای ساختمان می گماردند تا مطلب لازم را دهان به دهان به مقصدهای منظور برسانند.
كشیشی در سال ۱۱۹۷ میلادی برای ارتباط اطاق های صومعه خویش چاره‌ای اندیشید نقشه خود را به آكادمی علوم فرانسه تسلیم نمود و اظهار داشت كه با این وسیله ممكن است از فاصله ۵۰ فرسنگ دو نفر با یكدیگر صحبت نمایند.
در سال ۱۸۷۵ میلادی گروه زیادی از دانشمندان و مهندسین در راه تكمیل تلفن و اختراع مسائل زحمت كشیدند و انواع مختلفی از تلفن ساخته شده مانند شیمیایی كه طرحش به وسیله مون ریخته شد، تلفن بلوری به وسیله نیكلسون، تلفن با كندانسور نیمه هادی بوسیله رالك و جانسون، بالاخره تلفن حرارتی و … ولی هیچ كدام از این اختراعات مورد توجه مردم قرار نگرفت تا زمانی كه یك جوان آمریكایی قدم به میدان نهاد و این افتخار را نصیب خود كرد این جوان الكساندر گراهام بل بود كه پس از خاتمه تحصیلات در سال ۱۲۸۷ به كانادا رفت و از همان راه به اختراع تلفن موفق گردید.
روزی واتسون كه یكی از همكاران گراهام بل بود در اطاق جداگانه برابر دستگاهی كه به دست گراهام بل ساخته شده بود قرار گرفت و دستورهای استاد خویش را به كار بست ناگهان از آن دستگاه صدای دوست خود را شنید كه می‌گوید آقای واتسون بیایید با شما كار دارم، وی فوراً از جای برخاست به سوی اطاق بل دوید و فریاد زد صدای شما را شنیدم به این ترتیب نخستین عبارت تلفنی دنیا در روز دهم مارس ۱۸۷۶ میلادی برابر با دهم فروردین ماه ۱۲۵۵ در شهر بوستون بر روی سیمی رویین از اطاقی به اطاق دیگر منتقل شد. تلفن اختراعی بل خیلی ساده بود و گفتگو با آن بایستی به تناوب صورت گیرد به علت این كه گوشی و میكروفون آن باید یك نفر سخن بگوید و دیگری گوش كند بعدها تلفن به سرعت زیاد در تمام دنیا رایج گردید
تاريخچه تلفن در ايران
در سال ۱۳۱۷ هجری شمسی شخصی به نام دوست علی خان، امتياز تلفن را از دولت موقت گرفت و اولين مركز تلفن مغناطيسی با تغذيه محلی (مركز سانترال) در خيابان اكباتان نصب و مورد بهره‌برداری قرار گرفت و پس از اندك مدتی بر اثر كثرت متقاضيان تلفنی و تشويق آقای داور بودجه آن، از ده ميليون ريال به بيست ميليون ريال افزايش يافت.
سال ۱۳۰۲ شمسي قراردادي براي احداث خطوط تلفني زيرزميني با شركت زيمنس و هالسكه منعقد و آبان‌ماه ۱۳۰۵ شمسي تلفن خودكار جديد بر روي ۲۳۰۰ رشته كابل در مركز اكباتان آماده بهره‌برداري گرديد. مركز تلفن اكباتان در سال ۱۳۱۶ شمسي به ۶۰۰ شماره تلفن و در سال ۱۳۳۷ به ۱۳هزار شماره توسعه يافت. خطوط تلفن جديد يا كاریر نيز پس از شهريور ۱۳۲۰ مورد بهره‌برداري قرار گرفت و ارتباطي تلفني بين تهران و ساير شهرها گسترش يافت و مراكز تلفني تهران يكي پس از ديگري تاسيس شد.
استقبال مردم از تلفن دولت را بر آن داشت كه شركت سهامی تلفن ايران را كه بعدها به شركت مخابرات ايران تغيير نام داد، تأسيس و ابتدا ارتباط تلفنی را در تهران و سپس در شهرستان ها برقرار كند. امروزه شبكه ارتباط تلفنی خودكار در تمام نقاط ايران داير و مشتركين می توانند علاوه بر ارتباط شهری و كشوری از ارتباط با كشورهای مختلف بهره‌مند گردند.
تاريخچه تلفن در شهر تهران
تاريخچه استفاده رسمي از تلفن در تهران به سال ۱۲۶۵، شمسي مصادف با ۱۸۸۶ ميلادي، زماني كه براي اولين بار در ايران، يك رشته سيم تلفن بين تهران و شهر ري به طول ۷٫۸ كيلومتر توسط بوآتال بلژيكي كه امتياز راه‌آهن ري را داشت كشيده شد، برمي‌گردد. مرحله دوم فناوري مخابرات در تهران از سال ۱۲۶۸ شمسي يعني ۱۳ سال پس از اختراع تلفن با برقراري ارتباط تلفني بين دو ايستگاه ماشين دودي تهران و شهرري آغاز شد. پس از آن بين كامرانيه در منطقه شميران و عمارت وزارت جنگ در تهران و سپس بين مقر ييلاقي شاه قاجار در سلطنت‌آباد سابق و عمارت سلطنتي تهران ارتباط تلفني داير شد.
نویسنده : جناب مهندس مهدی محمودی
نظر خود را بنویسید